Archiwum cyfrowe

W przeprowadzonych badaniach kluczową kwestią były choreografie i ich odbiór przez widza, co stanowiło centralny element analizy. Celem badań było zrozumienie, jak różne formy ruchu oraz estetyka wizualna wpływają na percepcję i emocje publiczności. Uwzględniono zarówno struktury choreograficzne, jak i kostiumy, które odgrywają istotną rolę w kontekście wyrazu artystycznego oraz wzmacniania przekazu choreograficznego. Prezentacja poszczególnych obrazów Gridded AOI obejmowała partie solowe i zespołowe, co umożliwiło zróżnicowane spojrzenie na dynamikę między indywidualnym a zbiorowym wyrazem w tańcu. Wnioski wyłonione w toku rozważań odnoszą się do spostrzeżeń istotnych z punktu widzenia choreografii, wskazując na różnorodność reakcji widzów na różne formy ekspresji ruchowej. Dominującą w poszczególnych sekwencjach filmowych i partiach choreograficznych jest para solowa, która poprzez emocje, zaangażowanie oraz intymność, ma większe szanse skupić uwagę widza niż precyzyjne symetryczne sekwencje zespołowe, które mogą być postrzegane jako bardziej techniczne i mniej osobiste. Nie dotyczyło to jednak zespołowych struktur choreograficznych opartych na rekwizytach, które dominowały nad parą solową, ponieważ użycie rekwizytów wprowadzało dodatkowy wymiar wizualny i narracyjny, przyciągający uwagę widza w sposób, którego nie mogły osiągnąć bardziej intymne i osobiste wystąpienia solowe. Złożoność interakcji między tancerzami oraz sposób, w jaki rekwizyty były wplecione w choreografię, tworzyły bogate konteksty, które mogły być interpretowane na wiele sposobów, co z kolei wpływało na odbiór całości przez publiczność.

Na podstawie kluczowych wskaźników efektywności (KPI) dwóch polskich strojów ludowych, które odzwierciedlają bogactwo kulturowe i tradycje regionów Polski, przeprowadzono porównanie istotnych parametrów w zdefiniowanych obszarach AOI1 i AOI2. Celem analizy było zbadanie wpływu tych elementów na ogólną percepcję stroju tanecznego oraz ich odbiór przez publiczność. W szczególności skupiono się na twarzach tancerzy, które odgrywają kluczową rolę w komunikacji emocjonalnej i artystycznej podczas występów. Obszary AOI1 i AOI2 obejmują różne aspekty wizualne i estetyczne strojów, takie jak kolory, wzory, materiały oraz ich współgranie z ruchem tancerzy. Badanie uwzględniało także różnorodność reakcji publiczności na poszczególne detale strojów, co pozwoliło na głębsze zrozumienie, jak poszczególne elementy wpływają na ogólne wrażenie artystyczne. Podczas zbierania danych zastosowano różnorodne metody analityczne, umożliwiające precyzyjne śledzenie reakcji widzów i ich interakcji z prezentowanymi strojami. Dzięki temu zidentyfikowano kluczowe czynniki wpływające na postrzeganie tańca ludowego oraz jego estetyki. Wyniki analizy wskazują, że twarze tancerzy, ich wyraz emocjonalny oraz sposób prezentacji w strojach mają znaczący wpływ na odbiór całego występu, co potwierdza istotność zarówno aspektu wizualnego, jak i emocjonalnego w sztukach performatywnych.